Heel veel theebedrijven wijzen momenteel op zelfgemaakte ijsthee, want: eenvoudig te maken en veel dorstlessender dan de gebruikelijke suikerdrankjes uit de supermarkt. Maar moet ik zoeten? En hoe dan?

Coldbrew
Al weken teistert de hitte Nederland. Voordat ik dit bericht begon te tikken las ik net een artikel dat de Nederlandse waterschappen bijeen komen om extra water op te pompen. Het Nationale Hitteplan is inmiddels al van kracht en vandaag (27 juli) wordt waarschijnlijk de warmste dag ooit gemeten in Amsterdam. Ofwel: rustig aan doen, veel drinken en weinig inspanning. Een biertje of een prosecco lijkt bij dit weer te horen, maar het is natuurlijk veel leuker (én verfrissender) om zelf aan de slag te gaan met ijsthee.

Waarschijnlijk is een zgn. “coldbrew” nog de meest eenvoudige manier om ijsthee te maken. Heel simpel: een afgepaste hoeveelheid thee gaat in koud water en trekt een hele nacht in de koelkast. De volgende ochtend even de blaadjes eruit filteren en de ijsthee is al klaar. Echt waar: kwalitatief hoogstaande thee kan ook prima in koud water trekken! Soorten met essentiële oliën uit fruit werken daarmee het beste, maar uiteraard is dat ook een kwestie van persoonlijke smaak. (Suggesties zijn te vinden op deze pagina).

Suiker (maar wel met mate)
Gedurende deze warme dagen bereid ik elke avond enkele liters voor, zodat ik de volgende ochtend al kan genieten van mijn zelfgemaakte ijsthee. Ik geef het toe: ik ben een zoetekauw. In veel opzichten (chocolade, koekjes), maar niet in mijn ijsthee. Deze drink ik graag lekker fris, maar met een klein zoet randje. In tegenstelling tot wat ik in veel media teruglees ben ik niet bang van suiker, mits ik het met mate gebruik. Voor mijn basisrecept ijsthee gebruik ik ongeveer anderhalve tot twee eetlepels suiker per liter water. Dit is ongeveer gelijk aan drie tot vijf suikerklontjes. Een gemiddelde supermarkt-ijsthee bevat ongeveer 21 (!) suikerklontjes per liter, ofwel – afhankelijk van de soort die ik bereid – vier tot zeven keer zo veel. Bovendien bevatten mijn ijstheeën de soorten van Maison THEODOR, ofwel: natuurzuivere theeblaadjes en kruiden en eventueel parfums die in de natuur zelf voorkomen en dus geen conserveringsmiddelen, kunstmatige smaakstoffen e.d.


^{Tip: Ik trek mijn theeblaadjes in een filterzakje. Op deze manier hoef ik het blad er later niet meer uit te filteren.} 

Andere zoetstoffen
In de afgelopen weken experimenteer ik ook met agave-siroop. Dit is een siroop die wordt gewonnen uit de agave-cactus. Deze siroop is zoeter dan suiker, maar geeft geen insulinepiek bij gebruik ervan. Daarmee wordt het beschouwd als een “verantwoorde” manier van zoeten, maarrr… in de praktijk agave-siroop dezelfde uitwerking te hebben als een reguliere suikerstroop. (Uiteindelijk komt het dus toch om de heupen te zitten dus is het beter om het met mate te gebruiken ;-)

Bovenstaande is natuurlijk een persoonlijke beschouwing. Ik adviseer iedereen dan ook altijd: experimenteer er zelf mee! In de afgelopen jaren heb ik meer geprobeerd. Ikzelf hou bijvoorbeeld niet van het populaire stevia (vanwege de bittere bijsmaak), maar u wellicht wel. Honing lost wat moeilijker op in koud water en geeft bovendien een allesoverheersende honingsmaak aan de ijsthee. (Jammer, want ik wil toch echt mijn thee kunnen proeven). Of wellicht houdt u zelf van een ijsthee in meest pure vorm: koud getrokken theeblaadjes zonder ook maar enige toegevoegde zoetstof. Veel fruitsmaken van THEODOR of samenstellingen van kruiden en fruit hebben van zichzelf al een zoete ondertoon; wellicht is dat helemaal naar smaak en vind u dat dan het lekkerst!

Benieuwd naar meer? Ik heb een selectie van mijn favoriete soorten in een aparte categorie in de online winkel aangemaakt. Daarbij ontvangt iedereen die in deze periode thee bij me bestelt mijn basisrecept op een handzaam kaartje.